Płeć a stanowiska kierownicze

Pytanie o to, która płeć jest bardziej odpowiednia do piastowania stanowiska kierowniczego, może wywoływać odmienne zdania, wzbudzać kontrowersje.

Próba wyboru między dwoma powyższymi opcjami wprowadza sytuację rywalizacji. Dodatkowo sugeruje, że to w płci zaklęty jest przepis na sukces lub porażkę człowieka czy firmy. Korzystając z doświadczenia terapeutycznego, jak i osobistych obserwacji, uznaję, że to nie płeć odgrywa tutaj rolę. Choć jako ludzie poszukujemy prostych podziałów ułatwiających życie, to zamieniają się one często w nadmierne heurystyki. Podobnie jest w tym przypadku. Zarówno w opinii publicznej, jak i w teorii czy w praktyce psychologicznej, płeć nie stanowi kryterium merytorycznego w tych rozważaniach. Kobiety bywają podobnymi fachowcami na stanowiskach kierowniczych jak i mężczyźni.

Pojawiają się tutaj dwa ważne pytania. Pierwsze dotyczy definicji sukcesu zawodowego, czym jest, w jakich kategoriach może być rozpatrywany, kto go definiuje. Odpowiedź na te pytania jest bardzo rozbudowana. Ujmując to jak najprościej, definicja satysfakcji i sukcesu na danym stanowisku jest rzeczą podlegającą indywidualnej ocenie jednostki lub grupy. Drugie pytanie dotyczy zespołu cech, którymi powinna się charakteryzować pani czy pan kierownik. Otóż jest to dokładnie taki sam zespół cech, które są ważne w budowaniu trwałych relacji. Mowa o otwartości w kontakcie, szczerości, przejrzystości zamiarów, równowadze miedzy autonomią a zależnością, poczuciu przynależności, kierowaniu się kompetencjami, przy jednoczesnym słuchaniu opinii współpracowników. Łatwo jest decyzje podejmować za innych, natomiast trudniej wypracować model partycypacji w decyzjach, przy rozłożeniu odpowiedzialności wg treści zadań a nie wg hierarchii stanowisk. Różnice płciowe, o których na pewno należy wspomnieć i które mogą mieć wpływ na odmienny styl pracy, wynikają z anatomii struktur mózgu (np. większego ciała migdałowatego u kobiet, odpowiedzialnego za emocje; jak również z reaktywności centralnego układu nerwowego, gdzie w sytuacji zagrożenia mężczyźni atakują przeszkodę, z kolei kobiety chronią potomstwo i dbają o zebranie wszystkich z plemienia). Jednak te różnice świetnie się uzupełniają, dając zespół osób o bogatych możliwościach. Wówczas możliwa staje się harmonia temperamentów czy osobowości. W takiej atmosferze można poszukiwać owocnej współpracy i potencjalnych sukcesów. Niezależnie od płci. Albo właśnie dzięki otwartości na różnice.